Ik ontving vandaag een boodschap, licht als veren
en eenvoudig als de vogel die hem bracht. Zachtjes had ze
tegen het raam getikt. ‘Ik heb iets voor je, geef het door.’
En ik hoorde dat ze het steeds opnieuw zei, tegen mij,
voorbijgangers, iedereen die langs kwam lopen. ‘Als je hoop houdt,
komt het goed.’
Verder in de straat kwam ik zo’n zelfde vogel tegen en ze kreeg
gezelschap van een derde. Een vierde vloog hoog boven de
kamerplanten in een vensterbank. Langs de gracht zag ik
er nog een paar. En ik wist niet waar vandaan precies, maar wel
waarheen. Eén wens naar iedereen tot elk mens het hoort.
Raam na raam. Twee woorden maar en toch de zin
van ons bestaan.